In de Oldambtster van vorige maand schreven we over het verschil tussen geluk en individualisme. Een conclusie was dat het niet alleen gaat om economie, maar dat onderwijs, gezondheid en vertrouwen minstens zo belangrijk zijn.

Ik heb lak aan regels

Het is ook iets wat de coronacrisis ons het afgelopen jaar zichtbaar heeft gemaakt; De noodzakelijke maatregelen om de pandemie onder controle te krijgen hebben pijnlijk duidelijk gemaakt dat economische groei niets waard is, als blijkt dat er een grote eenzaamheid is, bij oud én jong! We zien dat decennialang extreem individualisme steeds verder verworden is tot egoïsme en bijvoorbeeld tot gevolg heeft dat groepen Nederlanders zich eigenlijk niets aantrekken van de corona-maatregelen door demonstratief geen mondkapjes te dragen of afstand te houden. Of door toch grote feesten te organiseren.

Aandacht voor wat echt telt

Naast al dit negatiefs zijn er, gek genoeg, door deze crisis ook hele mooie dingen gebeurd; Binnen no-time hadden we een schonere lucht. We zijn creatief geworden in thuiswerken. En het heeft de veerkracht en zorgzaamheid van velen zichtbaar gemaakt: mensen doen boodschappen voor elkaar, overal zijn verschillende initiatieven uit de grond gestampt door buurtinitiatieven, kerken en meer. Mensen bieden hulp én ontvingen hulp. Ondanks eenzaamheid en ellende daalde tijdens de eerste lockdown het aantal zelfdodingen met 20 procent. Zomaar een paar voorbeelden.
Voorzichtig wordt de aandacht zichtbaar voor wat écht telt.

Perspectief

Het is zaak om die aandacht vast te houden. In het groot zal dat in ‘Den Haag’ moeten gebeuren; daar zullen plannen gemaakt moeten worden om welvaart eerlijker te verdelen. En daar zullen stappen gezet moeten worden hoe zorgvuldiger met de schepping om te gaan, hoe een beter en eerlijker belastingstelsel eruit gaat zien, hoe de gezondheidszorg bereikbaar blijft voor iedereen én voorbereid is op de toekomst ...

In het klein bij ons in de gemeente. Wij moeten ook met elkaar; inwoners en politieke partijen, keuzes maken om aandacht te hebben voor wat echt telt.
Voor de ChristenUnie in Oldambt gaat het er dan onder meer om hoe we de kansenongelijkheid kunnen doorbreken, hoe we kunnen helpen van schulden af te komen en hoe we kunnen helpen schulden te voorkomen. Perspectief bieden door minder afhankelijk te zijn van de overheid, maar meer omzien naar elkaar en samen problemen het hoofd te bieden.

De coronacrisis is niet voorbij en niemand weet  hoelang deze pandemie zal duren. Tijdens deze crisis gaat er veel anders en zien we scherper wat nodig is. Dit is hét moment om te kiezen voor wat echt telt.
En nog steeds geldt: Een beetje geloof, een beetje hoop en heel veel liefde, dat hebben we nodig. En de meest van deze is de liefde.